ATONAL

sahte kalabalıklarda dağılıyoruz

Sisifos’un bir öyküsü yok

olsaydı onu mutlu tasarlamazdık

zorlama yazgılarımızı yeniden ve yeniden döllediğimizde

üzerimize bulaşan kemik tozları kalıyor geriye sadece

kalkışmalarda boy gösterdiğimiz dirim sağlayan yorgunluğumuz

erguvani bir renge bürünüyor tam da Büyük Mistik’in dediği gibi

kapılmış dinliyoruz söylediklerini

kurumuş ağaç dallarında görülen çatlakların kaynaşımı

ötedeki tepeleri yadsırcasına kurumuş kabuklara bırakıyor kendini

kuru gürültü

safsata

dile gelmeyen kösnül doğurganlık

dolgun memelere dönüşüyor renklenen tuvallerde

bir su birikintisinin balçıktan dünyaya getirdiği nilüfer çiçekleri

oynaşan balıkları topluyor etrafına tam da o sırada

kesik kesik damarları ağacın ellerimde

usulca aytaşlarını arıyor parlayan gecede

bahçe katı muslukları darbızlı toprak için

beklemede eğri büğrü gövdesiyle muşmula

suyu emiyor içine

yosun tutmuş kayalıkların kayganlığı

soğuğa açılan atonal melodilerde yol buluyor bilincimde

hiç bu kadar yerleşilmemişti bir şehrin deneyim kokan sokaklarına

bir olay örgüsü içindeki yoğun çabalara

biriktirilenlerde seyrine dalınanlara hiç bu kadar yerleşilmemişti

dilin gerektirdikleri durağanlığa takılı dursun

araştırmacı ruhum sarp kayalıklarda yankılanır benim

şiştikçe şişen mazimin inip çıktığım basamakları

yapının dışına çıkmak için

bırakalım artık Sisifos’a methiyeler düzmeyi

dirimbilim konuşsun biz yaratalım

oburluğumuzu kutlayalım şen şakrak sıncanların arasında

raks edelim yalamuk damlaları dolarken sırça şişelere

şimdinin erteye kalan her anı için sekizlik es mevsimi

rapsodilere dönüşüp azık olsun

kiler yeterince büyük